Cykl zawodów – Grand Prix KWT
W latach 2010 – 2015 Klub Wysokogórski Trójmiasto organizował Zawody Wspinaczkowe im. Janusza Bartosa. Zwycięzcy otrzymywali tytuł „Bartosa roku”. Zgodnie z decyzją Walnego Zebrania Członków KWT od roku 2016 najlepszego wspinacza w klubie ma wyłonić cały cykl zawodów określany mianem Grand Prix KWT. W planie zwyczajowo mają być zawody bulderowe, zawody drytoolowe oraz rywalizacja we wspinaczce klasycznej w prowadzeniu na trudność. Dodatkowo w ramach popularyzacji rejonu może odbyć się również piknik w Lubonicach.
Grand Prix KWT 2018/19
- Zaproszenie na cykl Grand Prix 2018/2019
- Zaproszenie na zawody z liną
- Relacja i wyniki (dodatkowo na wspinanie.pl)
- Zdjęcia
Zwycięzcami III edycji klubowego cyklu zawodów zostali:
- Agnieszka Leder
- Rafał Samól
Grand Prix KWT 2017/18
- Zaproszenie
- Zaproszenie
- Relacja i wyniki (dodatkowo na wspinanie.pl)
Zwycięzcami II edycji klubowego cyklu zawodów zostali:
- Agnieszka Orpel
- Paweł Iwaniuk
Grand Prix KWT 2016
I edycja klubowego cyklu zawodów decyzją Zarządu została przerwana, a jej wyniki anulowane. Na prowadzeniu wówczas znajdowali się:
- Agnieszka Orpel
- Kuba Szumiło
Bartosy 2015
VI Zawody Wspinaczkowe im. Janusza Bartosa
- Zaproszenie
- Relacja i wyniki (dodatkowo na wspinanie.pl)
Tytuł „Bartos roku 2015” otrzymali:
- Joanna Tuczyńska
- Kuba Szumiło
Bartosy 2014
V Zawody Wspinaczkowe im. Janusza Bartosa
- Zaproszenie
- Relacja i wyniki (dodatkowo na wspinanie.pl)
- Zdjęcia
Tytuł „Bartos roku 2014” otrzymali:
- Kuba Szumiło
- Małgorzata Jurewicz
Bartosy 2013
IV Zawody Wspinaczkowe im. Janusza Bartosa
- Zaproszenie
- Relacja i wyniki: wspinanie.pl, climb.pl, goryonline.com
- Zdjęcia: galeria KWT, Krzysztofa Podjaskiego
Tytuł „Bartos roku 2013” otrzymali:
- Dariusz Purzycki
- Ewelina Potulska
Bartosy 2012
III Zawody Wspinaczkowe im. Janusza Bartosa
- Zaproszenie
- Relacja na KWT, na wspinanie.pl, na climb.pl, na goryonline.com
- Wyniki
- Zdjęcia
Tytuł „Bartos roku 2012” otrzymali:
- Marcin Kraszewski
- Ewelina Potulska
Bartosy 2011
II Zawody Wspinaczkowe im. Janusza Bartosa
Tytuł „Bartos roku 2011” otrzymali:
- Artur Kraszewski
- Katarzyna Turska
Bartosy 2010
I Zawody Wspinaczkowe im. Janusza Bartosa
- Zaproszenie
- Relacja i wyniki: na KWT, na goryonline.com
- Zdjęcia
Tytuł „Bartos roku 2010” otrzymali:
- Artur Kraszewski
- Jolanta Kraszewska
Janusz Bartos (ur. 1955r.) rozpoczął przygodę wspinaczkową w 1975 roku. W tym samym roku został Członkiem Klubu Wysokogórskiego Trójmiasto (na owy czas z siedzibą w Gdyni). Miał talent do trudnych wspinaczek skałkowych. Dużo wspinał się na murkach, odkrył – do celów wspinaczkowych – wieżę koło mostu wantowego, teraz zwaną Wieżą Bartosa. Poprowadził tam trudne drogi klasyczne i hakowe, latem i zimą. Wspinanie traktował nie jak trening, ale jako cel sam w sobie. Był pomysłodawcą , organizatorem i w ogromnej mierze wykonawcą ściany wspinaczkowej na terenie Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku. Szkolił kursantów, został instruktorem wspinaczki skalnej Polskiego Związku Alpinizmu. Wielu jego uczniów zostało dobrymi wspinaczami. Dla wszystkich swoich kursantów – guru.
Wspinał się dużo w Tatrach, zarówno latem i zimą, przechodząc bardzo trudne drogi. Między innymi dokonał jednego z pierwszych przejść zimowych drogi Czok-Kiełkowski na Kazalnicy. Trudno wymienić wszystkie ciekawe drogi, które przeszedł, ale do najważniejszych należą: Mały Młynarz: Kolorowe Sny,1979, droga Dziadka na Młynarczyku, 1979,Orłowskiego na Galerii Gankowej –wszystkie trzy z Markiem Czachorem.
W 1980 roku wziął udział w obozie klubowym w Alpach Szwajcarskich, gdzie zrobił drogę Cassina na Piz Badile. Rok później w trakcie klubowej wyprawy na Arjunę (6230) w Himalajach Kisthwaru dokonał wraz z dwoma kolegami pierwszego wejścia na jej południowy wierzchołek.
W 1987 roku brał udział w wyprawie na Langsisa Ri w Himalajach Langtang.
Po tym okresie praca zawodowa i obowiązki rodzinne trochę zahamowały Jego aktywność wspinaczkową, ale zawsze pozostawał w kontakcie z partnerami od liny, środowiskiem wspinaczkowym i Klubem.
W wieku 35 lat przeszedł zawał serca. Tym niemniej, po rekonwalescencji znów się sporadycznie wspinał. W ostatnich latach życia, co roku jeździł w Dolomity ze swym przyjacielem, doskonałym wspinaczem Ryśkiem Doroszem (mieszka w Niemczech). W czasie takiego wyjazdu, w roku 2000, zmarł w ścianie podczas wspinaczki w masywie Tre Cima.
