Wacław Otręba (1947-1989)

Urodził się w Kielcach. Jadąc na studia do Gdańska był już poważnie zainteresowany speleologią. Wraz z kolegami założył w Gdyni Speleoklub Morski. W 1974 roku był w Andach Peruwiańskich, gdzie zszedł na dno najgłębszej jaskini Ameryki Południowej – Racas Merca (-407). W Andach też zainteresował się poważnie alpinizmem powierzchniowym, wchodząc na Huandoy Norte (6395m) i Huascaran Norte (6655m). Brał jeszcze udział w ambitnej działalności speleologicznej (1974r. – Hiszpania) ale i coraz bardziej poświęcał się alpinizmowi. W Tatrach wspinał się dużo i często, prowadząc m.in. drogę na płd. Ścianie Małego Młynarza (1978r.). W 1979 roku pojechał pierwszy raz w Himalaje, na Dhaulagiri.

Samotnie dotarł na 7750m. Porachunki z tą górą wyrównał w 1983 wchodząc na szczyt m.in. z Mirosławem Gardzielewskim. W 1981 roku kierując wyprawą na Arjunę w Himalajach Zachodnich poprowadził pierwszą drogę w tym masywie. Droga wiedzie na płd. – zach. Szczyt Arjuny (60 st., lód, V+). W 1985 roku kierował gdańską wyprawą na Cho Oyu. Dwa lata później cała wyprawa pod jego kierownictwem weszła na Nun (7135m). w Himalajach Zachodnich, pokonując drogę japońską.

W przerwach pomiędzy ekspedycjami himalajskimi wyjeżdżał w Alpy i Pamir, aktywnie uczestniczył w klubowym życiu KW Trójmiasto. Planował wyprawę na Annapurnę. Ostatecznie, po porozumieniu z Gienkiem Chrobakiem skupił się na organizacji ekspedycji na zach. Grań Mont Everest.

Wacek zginał 27 maja 1989 roku wraz Gienkiem Chrobakiem, Mirkiem Dąsalem, Andrzejem Heinrichem, Mirkiem Gardzielewskim, porwany przez lawinę na zboczach Khumbutse.

Stanisław Kalita

Scroll to Top